Kalendarz Dobry Zasiew
Oto nadchodzi godzina, owszem już nadeszła, że się rozproszycie, każdy do swoich, i mnie samego zostawicie; lecz nie jestem sam, bo Ojciec jest ze mną. To powiedziałem wam, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie, ale ufajcie, Ja zwyciężyłem świat.
Ewangelia Jana 16,32-33
Gdy nadszedł czas Jego śmierci, Pan Jezus musiał powiedzieć swoim uczniom, że nie mogą teraz Mu towarzyszyć. Piotr zaprotestował energicznie: oświadczył, że gotów jest oddać za Niego swoje życie! Ale Pan znał Piotra dokładnie, daleko lepiej niż on siebie sam. Zapowiedział też, jak zachowa się Piotr, gdy wejdzie na dziedziniec pałacu arcykapłana: trzykrotnie się Go zaprze (rozdz. 13,38).
Co zrobili inni uczniowie w czasie pojmania i ukrzyżowania Jezusa? Czy byli silniejsi od Piotra? Nie, pouciekali i zostawili swego Pana samego.
Pan zna wszystko najlepiej, nic nie może Go zaskoczyć. Dlatego nie jest niczym rozczarowany. Niemoc, trwoga i brak należnej lojalności ze strony uczniów dotykała go do głębi serca, ale mimo to przed niczym się nie cofnął; znalazł wzmocnienie w społeczności z niebiańskim Ojcem.
Imponujące jest to, co powiedział swoim uczniom na zakończenie. Czy ktoś oprócz Niego wypowiedziałby te słowa w takich okolicznościach: „To wam powiedziałem, abyście we mnie pokój mieli”? Czy ktoś inny mógłby dać uczniom taką zachętę w obliczu czekającej ich przyszłości: „Na świecie ucisk mieć będziecie, ale ufajcie...”?
Nie wiadomo, czy bardziej podziwiać Boski autorytet tych słów, czy przejawiającą się w nich niezrównaną Bożą łaskę. Ten, który tak o nas myśli, zwyciężył świat przez swoje zmartwychwstanie i wniebowstąpienie. Przez wiarę w Pana Jezusa, Syna Bożego, my także zwyciężamy świat (1. Jana 5,5).
